Jazz en Klassieke muziek, nieuwe en actuele cd, vinyl en dvd releases

 

Met het Frans Brüggen Project brengt blokfluitist Lucie Horsch een eerbetoon aan Frans Brüggen, die als pionier van de authentieke uitvoeringspraktijk aan de wieg stond van de traditie waarin Lucie opgroeide als blokfluitist en muzikant. Frans Brüggen verzamelde door de jaren heen een opmerkelijke collectie historische blokfluiten uit de periode 1680-1740. Met toestemming van de weduwe van Brüggen blaast Lucie deze blokfluiten nieuw leven in op The Brüggen Project. Het album is opgenomen met het Orchestra Of The Eighteenth Century, opgericht door Brüggen. Violiste Rachel Podger en cellist Albert Brüggen, Frans' neef, spelen ook op het album.

De in 2018 overleden trompettist Roy Hargrove groeide in de jaren ’90 uit tot een van de meest invloedrijke en direct herkenbare jazzmuzikanten van zijn generatie. Hij bleef zijn jazzroots trouw, maar schuwde uitstapjes richting funk en hiphop niet en werkte samen met talloze eigentijdse artiesten. Na een reisje naar Havana vormde Hargrove een tienkoppig Amerikaans en Cubaans ensemble genaamd Crisol, met wie hij in 1997 het Afro-Cubaans-beïnvloede Habana opnam. Het album, met zijn unieke mix van Afro-Cubaanse ritmes, soul, bop en funk, was een groot succes en won de Grammy Award voor Best Latin Jazz Album. Begin 1998 ging Roy met zijn gevierde groep muzikanten terug de studio in om hun magie opnieuw vast te leggen. Maar tot nu toe is het resultaat daarvan, Grande-Terre, nog nooit eerder gehoord. De samenstelling van de band is anders dan op Habana, maar we horen hier dezelfde passie terug. Uitgedaagd door de asymmetrische ritmes, stijgt Hargrove hier naar grote hoogten.

Tekst: RecordZine 411

Jesse van Ruller en Maarten Hogenhuis hebben hun tweede album opgenomen: 'Follow the Sound’. Het album kwam tot stand in de eerste helft van dit jaar en onderscheidt zich vooral van zijn voorganger (Spirits High, 2021) door de gezamenlijke composities; het duo heeft vrijwel alles op het album samen gecomponeerd. Dit resulteert in acht zeer organische stukken, waarin melodie en sound centraal staan. Inspiratie werd onder meer gehaald uit fluiten van over de hele wereld, achterzijdes van koffers, achterzijdes van obscure gitaren, een indrukwekkende verzameling effecten en een klein, maar zeer karakteristieke gitaarversterker.
Daarnaast liet het duo zich inspireren door een uiteenlopende groep artiesten: van Blake Mills tot Sam Gendel en van Sufjan Stevens tot Shabaka.

Eén van de beroemdste cellisten van het moment is Jean-Guihen Queyras. 17 jaar na zijn eerste interpretatie van Bach's cellosuites, die snel de standaard zette, komt deze meester met een hernieuwde versie. Naast de 2-CD bevat deze box ook een Blu Ray. Hierop het resultaat van een langdurige samenwerking tussen Jean-Guihen Queyras en choreografe Anne Teresa de Keersmaeker (wiens bejubelde productie Mitten wir im Leben sind wereldwijd meer dan 100 keer is opgevoerd en in 4K is gefilmd voor de bijgevoegde Blu-ray-schijf). De cellist is sterk beïnvloed door zijn nauwe band met dans en heeft nieuwe inspiratie uit de bron gehaald. Nu is hij klaar om zijn nieuwste blik te werpen op de iconische cyclus. Verschijnt 20 september op 2-Cd + Blu Ray.

Toen Louis Armstrong in de zomer van 1968 voor enkele optredens naar het Verenigd Koninkrijk afreisde, had hij daar net een enorme hit gehad met het mierzoete What a Wonderful World, dat in zijn eigen Amerika lang niet zo succesvol was. Maar de versie die hij op 2 juli voor de BBC tijdens televisieopnamen zong klonk krachtig en veel minder sentimenteel, zoals eigenlijk alles wat hij die dag opnam een urgentie had die op veel van zijn jarenzestigplaten ontbrak. Voor het eerst is het complete BBC-concert te horen.

★★★★☆ in De Volkskrant (8 augustus 2024)

De fijnbesnaarde samenwerking tussen Janine Jansen en Klaus Mäkelä is gewoonweg sensationeel.

Er is geen vioolconcert waarin de solist zo’n broze, dissonante inzet heeft als het Vioolconcert van Jean Sibelius. En er zijn maar weinig violisten die de ijzige beginnoten hemels kunnen laten klinken. Janine Jansen is er daar absoluut één van. Op haar nieuwe album met het Oslo Philharmonisch Orkest onder leiding van de ‘orkestkleurmagiër’ Klaus Mäkelä (28 pas) neemt ze het orkest op sleeptouw met een klank als glinsterende sneeuwbloemen op het raam.

Ook het andere stuk op Jansens eerste album met orkest sinds 2015, het Eerste vioolconcert van Sergej Prokofjev, is prachtig. Vanuit haar dromerige, onvoorspelbare melodielijn trekt Jansen het orkest, dat Mäkelä als een gouden aureool om haar heen laat spelen, onverzettelijk mee in het gedeelte dat ‘narrante’ heet, waarin de vioolsolist volgens Prokofjev iemand van iets moet zien te overtuigen. Aan het eind kronkelt de fluit als een rooksliertje omhoog, langs de fluittonen van Jansen.

★★★★★ in De Volkskrant (6 juni 2024)

Dexter Gordon was in alle opzichten een reus. Zowel zijn lichaamslengte lengte als zijn spel straalde autoriteit uit. Hij had de kracht om te midden van vele muzikale indrukken conclusies te trekken en, wars van andermans opinie, de dingen zeggen/spelen zoals ze zijn. Zo was hij een van de eerste tenorsaxofonisten die na de big band stijl moderne jazz ging spelen waardoor hij een inspiratiebron werd voor velen. Op 15 juli 1979 deed hij North Sea Jazz aan met zijn begeleidende trio bestaande uit pianist Kirk Lightsey, bassist Rufus Reid en drummer Eddie Gladden. Op dit album hoor je hun uitvoeringen van ‘It’s You Or No One’ en ‘More Than You Know’. Daarnaast bevat het album een opname van de later die avond gehouden tenor battle tijdens ‘Flying Home’ met Hank Jones op piano, Gene Ramsey op bas en Gus Johnson op drums terwijl naast Dexter nog Budd Johnson, Illinois Jacquet, Arnett Cobb en Buddy Tate op sax te horen zijn.

Kamasi Washington's eerste solo-album sinds zes jaar. Op zijn nieuwe dubbelaar (lengte bijna anderhalf uur) pakt de Amerikaanse saxofonist voor zijn doen alles wat kleiner aan. Het blijft jazz, uiteraard, maar Washington laat zich inspireren door hedendaagse dance. Dit keer geen groot orkest en koor, wel een imposante gastenlijst, onder wie Andre 3000, Thundercat en George Clinton. Op Fearless Movement hoor je wederom het afro-futurisme van Sun Ra terug, maar ook stevige funk, een vleugje hiphop, bezwerende soul (Computer Love, met fraaie zang van Patrice Quinn) en spiritual jazz.

Bijna 50 jaar geleden brak Pat internationaal door met zijn debuutalbum 'Bright Size Life'. Nog altijd is deze meervoudig Grammy Awards winnaar erg actief. Pat Metheny’s nieuwe album MoonDial zal solo-opnames bevatten in de lijn van het geliefde One Quiet Night (2003) en What’s It All About (2011). Het is een puur solo-gitaarplaat zonder overdubs, waarbij gebruik wordt gemaakt van een op maat gemaakte baritongitaar met nylon snaren. Hij experimenteerde afgelopen herfst met deze nieuwe gitaar tijdens een tournee. Opgewonden door de resultaten die hij elke avond meer wist te bereiken, besloot hij onmiddellijk een nieuw album op te nemen met deze gitaar.
 

The Messthetics bestaat uit voormalige Fugazi-leden drummer Brendan Canty, bassist Joe Lally en jazz & experimenteel gitarist Anthony Pirog. De musici uit Washington D.C. maken instrumentale muziek waarin ze bij voorkeur experimenteren tussen jazz, progressive rock, post hardcore en punk.

James Brandon Lewis is een van de meest toonaangevende, relevante jazzmusici van dit moment. Het spel van deze tenor-saxofonist is puntig, hard en zeer direct. Zijn drang naar verdieping, vernieuwing is net als de leden van The Messthetics groot.  De afgelopen jaren raakten de heren bevriend en in 2022 namen ze het nummer ‘Fear Not’ uit. Dit werd de basis voor een nog hechtere samenwerking. Dat heeft geleid tot hun gezamenlijk debuutalbum op het legendarische jazz label Impulse!

The Messthetics en James Brandon Lewis staan voor lyrische melodieën, knetterharde free jazz waarbij een diepere spirituele dimensie de boel verbindt.

Live: vrijdag 24 mei 2024 in Doornroosje

Mooie 3LP heruitgave van deze Rollins classic. Voor deze nieuwe versie is het vinyl volledig analoog geproduceerd door Joe Harley en door Kevin Gray rechtstreeks gesneden van de pas ontdekte en nooit eerder gebruikte originele mastertapes van Rudy Van Gelder. De drie LP's zijn geperst op 180 grams vinyl en zijn verpakt in een deluxe tip-on trifold verpakking, voorzien van een boekwerk met nooit eerder vertoonde foto's van Francis Wolff, essays geschreven door Nate Chinen en Bob Blumenthal, een uittreksel uit Aidan Levy's Rollins biografie Saxophone Colossus en een nieuw interview met Rollins zelf over het album in gesprek met Blue Note President Don Was.

De Amerikaanse saxofonist Sam Gendel zoekt dit keer samenwerking met de Braziliaanse gitarist Fabiano do Nascimento. Dat levert een album van zuivere puurheid op. Gendel kiest op The Room voor het poëtische en ijle geluid van de sopraansax en laat dat een album lang spelen rond de tokkelende en ritmische akkoorden van een zevensnarige akoestische gitaar. Vaak neemt Do Nascimento de leiding, zoals in het rustig schommelende openingsnummer Foi boto, dat ook gelijk de ritmische schatkamer van de Braziliaanse bossa nova opent. Gendel laat zijn haarfijne en met veel lucht omgeven noten dansen op die zalvende sambavariant, waarbij je toch scherp geconcentreerd wilt blijven luisteren, want de melodieuze lijnen van Gendel zijn soms verbluffend. Virtuoos, en vooral weergaloos mooi.

Vijf sterren in De Volkskrant (2 februari 2024)

Magistraal jazzalbum. Hoogtepunt uit de carrière van Ben Webster. Vijf sterren reviews. Essentieel! 
 

Tijdens deze sessie in 1957 ontmoette de grote tenorsaxofonist de groep van Oscar Peterson, waaronder bassist Ray Brown, gitarist Herb Ellis en drummer Stan Levy. Hun spel ter ondersteuning van Webster was ongelooflijk sympathiek, waarbij Peterson het gevoel had om het aantal noten dat hij normaal gesproken in zijn solo's zou stoppen te verminderen (met uitzondering van zijn pittige solo op "Late Date"). Ben Webster wordt beschouwd als een van de "Grote Drie" van swingende tenoren (samen met Coleman Hawkins en Lester "Prez" Young). Zijn tijdloze spel was op de een of andere manier uit de mode tegen de tijd dat hij Soulville opnam. Inmiddels staat het album te boek als een must-have jazzalbum. Deze lp ligt op vrijdag 26 januari in de winkel.

Op 15 mei 1953 kwamen vijf van de meest invloedrijke jazzmuzikanten – Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Charles Mingus, Max Roach en Bud Powell – bijeen in de Massey Hall in Toronto voor wat zou resulteren in hun eerste en enige bekende opname als kwintet. Terwijl slechts een klein publiek het persoonlijk kon meemaken, werd deze historische avond op band vastgelegd. Het resulterende album, The Quintet: Jazz at Massey Hall, zou een van de meest essentiële en gevierde releases van het genre worden. Nu herdenkt Craft Recordings de 70e verjaardag van dit unieke concert (2023) met Hot House: The Complete Jazz at Massey Hall Recordings, een definitieve collectie die het volledige opgenomen materiaal van de avond door de leden van dit kwintet presenteert.