Bettie Serveert
Damaged Good

Info

 
Hoewel de afgelopen jaren misschien niet de meest productieve band, blijft Bettie Serveert natuurlijk wel nog steeds één van de leukste Nederlandse bands. Damaged Good is hun tiende album en is voor de fans en overige sympathisanten weer een verplichte aanschaf. Damaged Good is namelijk weer een toffe vintage Bettie-plaat zoals we die graag horen. Niet alleen lekker stevig, maar ook heerlijk melodieus met prachtige zanglijnen van Carol van Dyk.

Ze openen onstuimig met B-Cuz en nemen dan even wat gas terug met het mooie, korte Brickwall. Brother In Loins en de titelsong klinken krachtig maar ook lekker poppy, als een opgevoerde versie van Blondie. Een plaat van Bettie Serveert is natuurlijk niet compleet zonder ruige, uitgesponnen gitaarexercities van Peter Visser; die volgt op Digital Sin (Nr 7). Mouth Of Age is dan weer zo’n mooi verstild miniatuurtje, maar de grootste verrassingen komen op het eind. Eerst mag de van Claw Boys Claw bekende Peter te Bos een fijne gastbijdrage komen leveren op het onweerstaanbare Love Sick, vervolgens ontpopt Carol van Dyk zich op Never Be Over met hulp van Prof Nomad als een ouderwetse crooner, met violen en al, in een ontwapenende ballad.