Wie Masters Of Reality zegt, zegt eigenlijk Chris Goss. De man die eigenhandig de blauwdruk voor het genre stonerrock maakte met het tijdloze debuutalbum uit 1989 en zijn productie van Kyuss' Blues For The Red Sun. Alweer zestien jaar geleden verscheen Pine/Cross Dover, maar met The Archer wordt er een einde gemaakt als de jarenlange stilte. En het goede nieuws is: The Archer is een "return to form".  Eerste single is “Mr. Tap n’ Go“, een psychedelische pastiche met een ronduit aanstekelijke, donkere groove. “Chicken Little” doet denken aan de beginperiode van de band.Prijsnummer “Sugar”, getooid met een hemels strijkersarrangement, lijkt dan weer gedeserteerd ...

Eind 2024 bracht Bon Iver drie songs digitaal uit. ‘Sable’ was de donkere proloog voor wat moest volgen. Een gecontroleerde brand zeg maar, die de weg vrij moest maken voor nieuwe mogelijkheden. ‘fABLE’ dus, een uitgestrekte hand die de emotionele, ongecompliceerde Bon Iver van het begin combineert met bedachte, geconstrueerde muziek van de laatste twee platen. Stralende, versierde pop die glanst temidden van Justin Vernon’s herkenbare stem. Bij iedere song had Vernon een specifieke persoon in gedachten. Zijn teksten struinen bijvoorbeeld langs liefde, eerlijkheid, seks en onweerstaanbaar verlangen. This is someone filled with light and purpose seeing an entire future right in front of him: a partner, new memories, maybe a family. En wat is er mis met uitzinnigheid? Reken maar dat ‘fABLE’ ook genoeg donkere kanten heeft.

Moisturizer is de opvolger van Wet  Legs succesvolle debuutalbum 2022. Net als het debuut is ook Moisturizer weer geproduceerd door Dan Carey. Wet Leg schreef de nieuwe plaat terwijl ze samenwoonden in het afgelegen kustplaatsje Southwold in Norfolk, Engeland, waar ze overdag werkten en 's nachts horrorfilms keken. “We hadden gewoon een beetje lol en gingen op onderzoek uit”. We concentreerden ons op: Wordt dit leuk om live te spelen? Het was heel natuurlijk dat we de tweede plaat samen zouden schrijven”. Moisturizer komt uit op CD, muziekcassette, zwart vinyl en een limited LP op transparant vinyl. 

Black Country, New Road is terug met hun eerste studioalbum sinds zanger Isaac Wood de band verliet (als je Live at Bush Hall niet meetelt). Bush Hall gaf al een voorproefje van het nieuwe geluid van BCNR. Waar ze eerder een duister post-punkgeluid hadden, is de band nu geëvolueerd naar een lichtere, heldere mix van chamber pop en barokke folk met jazz-invloeden. Ook hebben ze conventionele liedstructuren daarbij het raam uit gegooid. De drie vrouwelijke bandleden –Georgia Ellery, Tyler Hyde en May Kershaw– wisselen elkaar af achter de microfoon, elk met prachtige vocalen en teksten over demonen, appeltaart en paarden. De lyrics voelen absurd en ouderwets, bijna middeleeuws, maar tegelijkertijd ook tijdloos. Waar de vorige albums een mannenlijk perspectief boden, bekijkt dit album verschillende thema’s door een vrouwelijke lens. BCNR heeft een nieuw geluid, maar weet ook een deel van hun kern te behouden. 

De nieuwe MICH. Een album met meer van hetzelfde. Natte sneeuw in de lente. Regen bij de picknick, een dood lammetje in de weide. U begrijpt: MICH heeft de lente in de bol. Het vierde album heet Chair, en is wederom gemaakt in totale afzondering van elkaar. Zonder overleg en zonder uitleg; MICH blijft de minst communicatieve band van Nederland en daarbuiten. Het geluid van de plaat is broeieriger, complexer en gelaagder dan de vorige platen. De gortdroge productie staat volledig in dienst van de melodieën. De teksten gaan over ouder worden en hetzelfde blijven, verzet tegen verandering en aanpassing. Dit alles wordt gebracht met de vertrouwde weerstand tegen het alomtegenwoordige enthousiasme waarvan de hedendaagse wereld doordrenkt is. Chair verschijnt in het voorjaar, wanneer de kraaien hun eieren leggen.

Blood Dynasty is het twaalfde studioalbum van Arch Enemy. Dit nieuwe album onderscheidt zich niet alleen door zijn ouderwetse gedrevenheid, maar ook door de enorme diversiteit die de band presenteert. Zo bevat het album zelfs een ballade in het Frans, getiteld "Vivre Libre". Ondanks de nieuwe elementen blijft het album onmiskenbaar trouw aan de kenmerken van Arch Enemy. Dit blijkt uit de epische refreinen, het rebellieachtige karakter van de nummers en het strakke gitaarwerk, waarmee de band zich altijd heeft weten te onderscheiden. Het is een knappe prestatie dat de Zweden zowel vernieuwend als herkenbaar blijven. De sound, versterkt door de bekende producer Jens Bogren, klinkt krachtig uit de speakers, maar biedt ook meer ademruimte dan voorheen.

Vanaf de fraaie eerste tonen van Arcadia is duidelijk dat veertien jaar zonder nieuw werk van Alison Krauss & Union Station echt veel te lang is. Wat een schitterend nummer is opener Looks Like The End Of The Road, gezongen met die kristalheldere stem. De inmiddels ruim vier decennia actieve (en nog altijd maar 53-jarige) Krauss rustte na het sterke Paper Airplane uit 2011 niet op haar lauweren, maar op het soloalbum Windy City (2017) en haar tweede duetplaat met rocklegende Robert Plant, Raise The Roof (2021). Hoe mooi deze platen ook klonken, dreef ze toch wat af van de bluegrass, het genre waarbinnen Union Station zich sinds de jaren '80 had ontwikkeld tot een van de meest toonaangevende acts. En dat ...

Lucy Dacus, die algemeen wordt beschouwd als "een van de beste songwriters van haar generatie" (Rolling Stone) is terug met Forever Is A Feeling, zeven jaar na Historian. Na een carrièrebepalende run met boygenius die haar drie GRAMMY® Awards opleverde, onderzoekt haar vierde solostudioalbum het verliefd worden en weer uit elkaar gaan, het tumult van verlangen en een grotere dan levensgrote romantiek. In 13 tracks die variëren van weelderige arrangementen tot eenvoudige verklaringen, onderzoekt Lucy Dacus serieus hoe het eruitziet om je leven te wijden aan ware liefde en een dappere poging om het ongrijpbare, vluchtige gevoel van eeuwigheid vast te leggen. Met medewerking van Hozier, boygenius-collega’s Phoebe Bridgers en Julien Baker, Bartees Strange en Blake Mills.

Het derde album van onze Nederlandse indie favorieten Elephant. Op dit, doorgaans altijd moeilijke, derde album zoekt Elephant een iets breder muzikaal idioom op, maar blijft daarbij wel nog 100% zichzelf. De zonovergoten Rotterdamse gitaarband laat voor het eerst ook de donkere kanten van het leven toe en grijpt naar nieuw muzikaal experiment. Maar wees gerust: aan het einde van de dag kiest de band steevast voor het licht. Dit is Elephant, hoofdstuk III: persoonlijker, vrijer en niet langer bang voor wat wrijving. Zoals altijd staat het liedje centraal, maar daaromheen voltrekt zich van alles. De vertrouwde melodieuze gitaarpop à la Wilco en Real Estate wordt aangevuld met shoegaze-, vocoder- en ambientexperimenten

Every Dawn's A Mountain is het derde full length album van Tamino.  Op dit nieuwe album kiest Tamino voor een meer conceptuele benadering van het schrijven van nummers, in zijn eigen woorden voelde hij “een enorme drang om een metafysisch altaar te bouwen voor wat verloren was gegaan. Het eindresultaat, hoewel soms eclectisch, voelt als de meest harmonieuze plaat die ik tot nu toe heb gemaakt, met alle 10 nummers aan elkaar geregen door eenzelfde gevoel van eren en loslaten.” Every Dawn's a Mountain is opgenomen in studio's in Tamino’s geboorteland België en zijn nieuwe thuis in de VS. Op het album wordt meegewerkt door o.a. Mitski en Angele. 
 

Al meer dan 25 jaar heeft My Morning Jacket het voor elkaar weten te spelen om niet alleen tot de gevestigde orde binnen de hedendaagse independent popmuziek te behoren, maar tegelijkertijd ook hun nieuwsgierigheid en creatieve honger van de begindagen te behouden. Voor dit  10e studioalbum werkte de band samen met Grammy Award-winnende producer Brendan O'Brien (o.a. Springsteen, Pearl Jam) voor wat misschien wel hun meest meesterlijk gerealiseerde werk tot nu toe is, waarmee ze opnieuw de grenzen van hun geluid verleggen en hun artisticiteit naar ongekende hoogten brengen. 

Vrijdag aanstaande ligt The Overview, het nieuwe album van Steven Wilson in de winkels. The Overview is een mooi en bijzonder album van Steven Wilson. The Overview heeft namelijk als concept het zogenaamde ‘overview-effect’, het effect dat astronauten ervaren die de aarde vanuit de ruimte zien en dan een transformerende cognitieve verschuiving ondergaan, waarbij ze meestal een overweldigende waardering en waarneming van schoonheid en een toegenomen gevoel van verbondenheid met andere mensen en de aarde als geheel ervaren. The Overview komt uit op CD, Bluray en LP.